ΑΔΡΙΑΝΗ

Η ΑΔΡΙΑΝΗ

Η Αδριανή είναι ένα από τα πιο ζωντανά Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Παρανεστίου. Συστάθηκε με το Βασιλικό Διάταγμα της 5-9-1920. Βρίσκεται στο 11ο χλμ της Εθνικής οδού Δράμας-Παρανεστίου-Ξάνθης και σε υψόμετρο 162 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Πριν το 1920, ο οικισμός ονομαζόταν Εδερνετζίκ. Με το Διάταγμα τη 1-4-1927 μετονομάστηκε σε Κοινότητα Αδριανής.

Με την ανταλλαγή των πληθυσμών, στους ντόπιους κατοίκους, προστέθηκαν προσφυγικές οικογένειες από περιοχές της Ανατολικής Θράκης (Σοφάδες, Λουλέ Μπουργάζ), τον Πόντο (Πάφρα, Σαμψούντα) και της Προύσης (Σώκια, Πάσκιοϊ).

Επίσης, τις τελευταίες δεκαετίες, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και οικογένειες παλιννοστούντων Ελληνοποντίων, από την περιοχή της Γεωργίας, της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Το 1920, στην Αδριανή κατοικούσαν 1.053 άτομα, με αυξητική πορεία έως το 1940, οπότε ο πληθυσμός ανήλθε στα 2.065 άτομα. Στην απογραφή του 1991 βρέθηκαν να κατοικούν στην Αδριανή 1.346 άτομα, ενώ η απογραφή του 2011 έδειξε περεταίρω μείωση του πληθυσμού, φτάνοντας τα 1.080 άτομα.

ΣΤΕΓΑΣΗ ΥΠΕΡΗΣΙΩΝ

Το 1953 ανεγέρθη, με δαπάνη της Κοινότητας, στην Πλατεία της Αδριανής, διώροφο οίκημα στο οποίο στεγάστηκαν το Ταχυδρομικό Γραφείο, ο Πολιτιστικός Σύλλογος, ο Γυμναστικός Σύλλογος και η Φιλαρμονική.

Από το 1981, οι Κοινοτικές αρχές και Υπηρεσίες, μεταφέρονται στο νέο διώροφο οίκημα, το οποίο ανεγέρθη με δαπάνη του Δημοσίου, επίσης στο χώρο της Κεντρικής Πλατείας. Στο καλαίσθητο αυτό κτήριο μέχρι το 2020 στεγάζονταν στον επάνω όροφο τα γραφεία της Τοπικής Κοινότητας και η Βιβλιοθήκη του Ενιαίου Νομικού Προσώπου του Δήμου Παρανεστίου και στον κάτω όροφο, φιλοξενείτο ο Υγειονομικός Σταθμός, ενώ υπήρχαν και δύο αίθουσες πολλαπλής χρήσης και αναμονής, που ανακαινίστηκαν πρόσφατα.

Η νέα Δημοτική Αρχή σε συνεννόηση με τον Πολιτιστικό Σύλλογο της Αδριανής και προς διευκόλυνση του δευτέρου, αποφάσισαν όπως μετακομίσουν τα γραφεία της Κοινότητας Αδριανής στο κτήριο του Πολιτιστικού Συλλόγου και ο Σύλλογος να μετακομίσει στο κτήριο του πρώην Κοινοτικού καταστήματος. Η ανταλλαγή αυτή έγινε καθώς το κτήριο στο οποίο στεγάζονταν ο Σύλλογος ήταν πολύ μικρό για το εύρος των δραστηριοτήτων του, ενώ η Κοινότητα διαθέτει ουσιαστικά έναν υπάλληλο για την εξυπηρέτηση των κατοίκων. Στο ίδιο κτήριο μεταφέρθηκε και το αγροτικό ιατρείο.

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΔΡΙΑΝΗΣ

Το Δημοτικό Σχολείο Αδριανής ιδρύθηκε το 1915 επί εποχής Μητροπολίτου Χρυσοστόμου. Σ’ αυτό λειτουργούσε Αρρεναγωγείο και Παρθεναγωγείο. Κατά τη διάρκεια της πρώτης Βουλγαρικής κατοχής (1916-1918) αναστέλλεται η λειτουργία του, καθώς και κατά τη δεύτερη Βουλγαρική κατοχή (1941-1944).

Το 1959 προάγεται σε 5/θέσιο και το 1965 σε 6/θέσιο. Το 1970 υποβιβάζεται σε 5/θέσιο και το 1972, σε 4/θέσιο. Στη συνέχεια, το 1986, υποβιβάζεται σε 3/θέσιο, για να συγχωνευτεί στη συνέχεια με το 2/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Νικηφόρου σ’ ένα 6/θέσιο με την ονομασία, Δημοτικό Σχολείο Αδριανής-Νικηφόρου, με έδρα την Αδριανή. Συγκεκριμένα, στην Αδριανή λειτουργεί ένα 4/τάξιο Δημοτικό Σχολείο, από την πρώτη έως και την τετάρτη τάξη, ενώ στο Νικηφόρο λειτουργούν η πέμπτη και η έκτη τάξη του Σχολείου.

Πριν την εγκατάσταση των προσφύγων στην περιοχή, ως διδακτήριο χρησιμοποιούνταν μια διώροφη παλιά και ετοιμόρροπη κατοικία, των κληρονόμων Χατζημημητρίου. Το υπάρχον Δημοτικό Σχολείο θεμελιώθηκε το 1927 και παραδόθηκε προς χρήση το 1929. Για την κατασκευή του δαπανήθηκαν 700.000 δρχ. Το κράτος προσέφερε τις 400.000 δρχ. και οι κάτοικοι της Αδριανής τις 300.000 δρχ. με ερανική φορολογία.

Κατά τη Βουλγαρική κατοχή του 1941-1944, το διδακτήριο υπέστη σοβαρές ζημιές. Η γενική επισκευή και συντήρηση του διδακτηρίου έγινε από την Κοινότητα του χωριού.

Στον αυλόγυρο του Σχολείου, από την μπροστινή πλευρά του, υπάρχει γήπεδο καλαθοσφαίρισης, το οποίο κατασκεύασε η Κοινότητα Αδριανής το 1990, ενώ από την πίσω πλευρά του Σχολείου, υπάρχει γήπεδο πετοσφαίρισης, το οποίο κατασκεύασε η Σχολική Επιτροπή, το

ΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΟΣΕ ΣΤΗΝ ΑΔΡΙΑΝΗ

Πριν από πολλά χρόνια, το τρένο έκανε στάση στην Αδριανή παραλαμβάνοντας κόσμο, με προορισμό τον Έβρο ή και αντίστροφα, με προορισμό την Αθήνα. Το κτήριο του ΟΣΕ, ένα καλαίσθητο οικοδόμημα, που σχεδιάστηκε, όπως και τα υπόλοιπα Σιδηροδρομικά κτήρια, από τον Αυστριακό Αρχιτέκτονα Γιόζεφ Βίλλας, δεν υπάρχει σήμερα, έχει γκρεμιστεί. Απέμειναν μόνον κάποιοι τοίχοι του, σε ανάμνηση των ένδοξων εκείνων ημερών. Ο σταθμός της Αδριανής βρισκόταν βόρεια της Κοινότητας, εκτός κατοικημένης περιοχής.

Η ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΔΡΙΑΝΗΣ

Η Μαρτυρική Κοινότητα Αδριανής πλήρωσε, κι αυτή, υψηλό φόρο αίματος την περίοδο της Βουλγαρικής Κατοχής. Σύμφωνα με ερευνητές, τα θύματα την περίοδο 1916-1918, ανέρχονταν στα 500 άτομα.

Στη μνήμη των εκτελεσθέντων κατοίκων της Αδριανής, η Κοινότητα έχει ανεγείρει μνημείο, λίγο έξω από το χωριό, απέναντι από τον παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό. Μετά την απελευθέρωση, κάθε χρόνο, στο χώρο όπου τελέστηκαν οι βιαιοπραγίες κατά του άμαχου πληθυσμού της περιοχής, η Δημοτική Αρχή τελεί μνημόσυνο στη μνήμη τους.

Στις βιαιοπραγίες που συντελέστηκαν εις βάρος των κατοίκων της Αδριανής, από τα Βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής, αναφέρεται επακριβώς ξένος ερευνητής.

Παραθέτουμε απόσπασμα από δημοσιευμένο κείμενο της Διεθνούς Διασυμμαχικής Επιτροπής επί των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διεπράχθησαν στην Ανατολική Μακεδονία, από τα Βουλγαρικά στρατεύματα.

Να σημειωθεί ότι στην Αδριανή και συγκεκριμένα στον χώρο της Πλατείας, υπάρχει ένα ακόμη μνημείο Υπέρ Πεσόντων, στο οποίο κάθε χρόνο πραγματοποιούνται οι εκδηλώσεις μνήμεις της 28ης Οκτωβρίου και 25ης Μαρτίου, με τις καταθέσεις στεφάνων από τα Σχολεία και τις Τοπικές Αρχές. Το μνημείο αυτό ανεγέρθη το 1991 και είναι μια προσφορά του Κ. Λαζαρίδη.

ΡΩΜΑΪΚΟ ΠΟΛΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΔΡΙΑΝΗ

Στο λόφο «Κολύμπες», που απέχει μόλις 200 μέτρα Νοτιοδυτικά της Αδριανής, υπήρχε Ρωμαϊκό πόλισμα, όπως αποδείχθηκε από τα όστρακα, τις ταφές και τα νομίσματα που βρέθηκαν στην τοποθεσία.

Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΝΗΣ

Η Ακρόπολη της Αδριανής βρίσκεται στην κορυφή του λόφου που βρίσκεται Βορειοανατολικά του χωριού και χρονολογείται στον 6ο π.Χ. αιώνα. Εξωτερικά, την περιβάλλει τείχος, κατασκευασμένο από ογκόλιθους, ακανόνιστου σχήματος, που σε μερικά σημεία έχει ύψος περίπου 3 μέτρα και πλάτος περίπου 2 μέτρα. Εσωτερικά, υπάρχει μια δαιδαλώδης διάταξη διαμερισμάτων, στα οποία ανευρέθηκαν πολλά όστρακα και μεγάλα κομμάτια από κεραμίδια.

Στη Νοτιοδυτική πλευρά της Ακρόπολεως, είναι σαφή τα ίχνη του λατομείου απ’ όπου πάρθηκε ο ασβεστόλιθος για την κατασκευή της. Στα Νότια του διαμερίσματος τούτου, υπάρχει μια τεράστια αποθήκη συγκέντρωσης νερού, ενώ λίγο δεξιότερα από την αποθήκη, υπάρχει μεγάλο βάραθρο.

Επίσης, στο Νοτιοδυτικό μέρος της Ακρόπολης, υπάρχει λαξευμένο διαμέρισμα που έχει μετατραπεί, εδώ και πολλές δεκαετίες σε πρόχειρο εκκλησάκι, από τους κατοίκους της Αδριανής, αφιερωμένο στον Άγιο Γιάννη.

Ανατολικά του λόφου, στους πρόποδες του, εκτείνεται περιοχή πετρώδης, που οι κάτοικοι την ονόμαζαν Παλαβούρια. Ίσως εκεί να ήταν κτισμένος ο οικισμός που συνδέονταν άμεσα με την Ακρόπολη.

Από το ψηλότερο μέρος της Ακροπόλεως, διακρίνονται καθαρά οι Ακροπόλεις της Πλατανιάς, της Πλατανόβρυσης, που απέχουν μεταξύ τους 14 χιλιόμετρα, αλλά και του Κεφαλαρίου και το Παγγαίου όρους, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι θα πρέπει να προηγήθηκε κάποια συνεννόηση μεταξύ των κατοίκων των Ακροπόλεων αυτών, προτού προβούν στο χτίσιμό τους.

ΤΟ ΞΩΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΑΗ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Σύμφωνα με την παράδοση, πρώτη φορά στο χωριό για τον Άη-Γιάννη μίλησε ένας βοσκός, που είδε πάνω στο λόφο τη μορφή του Αγίου φωτεινή. Το είπε στους χωρικούς κι αυτοί τον πίστεψαν, γιατί ήταν καλός χριστιανός. Έτσι, έκτισαν εκεί ένα πάρα πολύ μεγάλο και ωραίο μοναστήρι, το οποίο έπιανε σχεδόν όλο το βουνό. Σύμφωνα πάντα με την παράδοση, ένα μέρος του καταστράφηκε από έναν ισχυρό σεισμό και το υπόλοιπο καταστράφηκε επί τουρκοκρατίας.

Σύμφωνα με μαρτυρίες γερόντων της περιοχής, όταν οι Τούρκοι κυρίευσαν την πόλη, χρησιμοποίησαν το ερειπωμένο μοναστήρι ως φρούριο, για να παρακολουθούν την περιοχή αλλά και για να στέλνουν σήματα, σ’ άλλα φρούρια, τη νύχτα, με φωτιές που άναβαν.

Στο διάβα των αιώνων, το μοναστήρι το χρησιμοποιούσαν και οι κάτοικοι της περιοχής, ως μέσω προστασίας τους, από τις επιθέσεις βαρβάρων κατακτητών.

Οι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην Αδριανή, έτρεφαν ιδιαίτερη λατρεία προς τον Αη Γιάννη, γι’ αυτό και αποφάσισαν, μετά την πάροδο αρκετών χρόνων, εκεί που υπήρχε κάποτε το μεγάλο μοναστήρι, να χτίσουν μια μικρή εκκλησία, αφιερωμένη στον αγαπητό του Άγιο, τον Άη Γιάννη. Σκάβοντας μέσα στα ερείπια βρήκαν δύο παμπάλαιες εικόνες, τις οποίες και μετέφεραν για ασφάλεια στον Ναό του Αγίου Νικολάου στην Αδριανή.

Στο μικρό αυτό υπαίθριο εκκλησάκι, στην κορυφή της Ακρόπολης, οι κάτοικοι της Αδριανής αλλά και της ευρύτερης περιοχής, ανηφορίζουν κάθε χρόνο, στις 8 Μαΐου, το λόφο για να τιμήσουν τον αγαπημένο τους Άγιο. Από τα πρώτα χρόνια, με τα πόδια ή τα ζώα, μέχρι τις μέρες μας, με τα αυτοκίνητα, οι πιστοί αψηφούν κάθε δυσκολία και επισκέπτονται το χώρο, ο οποίος τους αποζημιώνει τόσο απ’ την ευλογία του, όσο και από τη μοναδική του θέα.

Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΔΡΙΑΝΗΣ

«Ου γαρ είσι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα εκεί ειμί εν μέσω αυτών». Με τα απλά και σοφά αυτά λόγια, ο Χριστός έδωσε τον ορισμό της εκκλησίας, που αποτελεί τον προαιώνιο σύνδεσμο των ανθρώπων με τον λόγο του Θεού, ενώ θεμέλιο της είναι ο τριαδικός Θεός. Πατήρ Υιός και Άγιο Πνεύμα.

Μ’ αυτή τη πίστη και μ’ αυτή τη δύναμη ψυχής, οι τότε κάτοικοι της Αδριανής, (70-80 οικογένειες Χριστιανών), κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του Αγά, στις 20 Φεβρουαρίου του 1884, εγκαινίασαν τον οίκο του Θεού στη χάρη του Αγίου Νικολάου.

Στο νάρθηκα, στο υπέρθυρο της εκκλησίας υπάρχει εντοιχισμένη λίθινη πλάκα που μας πληροφορεί πέρα από την ημερομηνία τέλεσης των εγκαινίων, και για τον αρχιερέα της περιόδου που δεν ήταν άλλος από τον Γερμανό Μιχαηλίδη, αλλά και για τον Αρχιτέκτονα, Δούκα Λαζαρολίτη.

Το κόστος της ανέγερσης του Ιερού Ναού επιβαρύνθηκαν οι Χριστιανοί της περιοχής. Σύμφωνα πάντα με ιστορικές μαρτυρίες ζητήθηκε από τον Αγά η παραχώρηση ανάλογης έκτασης για την ανέγερση του Ναού. Στο χώρο όπου χτίστηκε τελικά ο Ναός προϋπήρχε μικρός ημιυπόγειος Ναός τόσο ίσως παλιός, όσο και οι κατακόμβες.

Ο Ναός κτίστηκε με τεχνικά και υλικά μέσα της εποχής και του τόπου. Όπως πέτρα που μετέφεραν οι κάτοικοι, με τα γαϊδουράκια τους, από το αντικρινό βουνό. Ο Ναό σώζεται μέχρι σήμερα και μαρτυρεί τη θέληση, τις θυσίες, αλλά και την πίστη την Αγία, του υπέροχου κόσμου της Αδριανής.

Από αρχιτεκτονικής πλευράς, πρόκειται για έναν Ναό με τρικλιτή ξυλόστεγη Βασιλική, με νάρθηκα και γυναικωνίτη. Δύο κωδωνοστάσια κατασκευασμένα στις αρχές του 20ουαι. και μια ιδιαιτερότητα, στο κεντρικό κλίτος υπάρχει μικρός τρούλος με υψηλό τύμπανο.

Ο πρώτος Ιερέας του Ναού ήταν ο Παπά Χρήστος. Το 1884 ντυμένος στα λιτά του άμφια, προχώρησε από το Ιερό και στάθηκε μπρος στην Ωραία Πύλη. Με μάτια δακρυσμένα αντικρίζοντας το εκκλησίασμα των σκλάβων, πρόφερε: «ευλόγισον Δέσποτα».

Στον Δεσποτικό Θρόνο, σοβαρός, περήφανος και συγκινημένος, ο σεπτός Ιεράρχης, Γερμανός Μιχαηλίδης, σήκωσε το ικετευτικό του βλέμμα προς τον ύψιστο και είπε: «Κύριε Κύριε επίβλεψον εξ ουρανού και ίδε. Ίδε τον οίκο σου. Ίδε το έργο των πιστών σου. Ίδε τις πράξεις του ποιμνίου σου. Ίδε το θαύμα των σκλαβωμένων.»

Στα χρόνια που πέρασαν από την ευλογημένη εκείνη μέρα, έγιναν πολλές εργασίες, όπως ο καθαρισμός και η συντήρηση εικόνων που αγιογραφήθηκαν το 1885-1887. Άγνωστο πώς και από ποιούς, οι εικόνες παραποιήθηκαν και μετά τον καθαρισμό τους, ήρθε στο φως η αρχική τους μορφή. Τη συντήρηση τους επιμελήθηκε ο συντηρητής έργων τέχνης, Άγγελος Καστρίτης.

Στο Ναό υπάρχουν πολλές εικόνες, ανυπολόγιστης ιστορικής αξίας, οι οποίες κοσμούν το ξυλόγλυπτο τέμπλο αλλά και το Ιερό. Υπάρχουν πανάρχαια αντιμήνσια, αλλά και τα πρώτα εξαπτέρυγα, τοποθετημένα σε ειδικές προθήκες. Αναμφίλεκτα, πρόκειται για ένα ναό κόσμημα, που όμοιο του δεν συναντάς στην ευρύτερη περιοχή.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

Οι Τρεις Ιεράρχες εμφανίζονται πάνω σε σκαλοπάτι και είναι ενδεδυμένοι με επισκοπικά άμφια. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος φορεί σάκο και κρατεί ράβδο, ενώ ο Μέγας Βασίλειος και ο Γρηγόριος κρατούν Ευαγγέλια. Η εικόνα συντηρήθηκε το 2004.

Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ

Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ εικονίζεται στηθαίος με πολύχρωμη ενδυμασία κρατώντας κάλαμο και ειλητάριο. Η εικόνα συντηρήθηκε το 2005.

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Ο Άγιος Νικόλαος εικονίζεται σε μετωπική στάση φορώντας αρχιερατική ενδυμασία. Με το δεξί χέρι ευλογεί ενώ στο αριστερό κρατεί Ευαγγέλιο. Πάνω απ’ τους ώμους του εικονίζονται ο Χριστός και η Παναγία, καθώς του προσφέρουν τα διακριτικά του αρχιερατικού αξιώματος, το Ευαγγέλιο και το ωμοφόριο. Η εικόνα χρονολογείται από το 1884 και συντηρήθηκε το 2005

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Ο Άγιος Γεώργιος εμφανίζεται έφιππος με στρατιωτική στολή να καρφώνει το δράκο στο στόμα με το δόρυ. Πίσω αριστερά μπροστά στην πόρτα του κάστρου στέκεται η Βασίλισσα, ενώ πάνω σε νεφέλες άγγελος στεφανώνει τον Άγιο. Η εικόνα συντηρήθηκε το 2005.

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Ο Άγιος Δημήτριος έφιππος με πολεμική εξάρτυση, να καρφώνει το δόρυ στο κεφάλι του άπιστου στρατιώτη, τον οποίο πατά με τα πόδια του το άλογο, ενώ πίσω διακρίνεται τοπίο και κάστρο. Η εικόνα συντηρήθηκε το 2005.

ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Στο κέντρο της παράστασης εμφανίζονται οι Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα και ο αρχιερέας Ζαχαρίας που την υποδέχεται, μπροστά από το κιβώριο της Αγίας Τραπέζης. Πίσω στα άδυτα του Ναού, η Παναγία δέχεται τροφή από Άγγελο. Τους Θεοπάτορες ακολουθούν οι επτά κόρες των Ιουδαίων. Η εικόνα χρονολογείται από το 1885 και συντηρήθηκε το 2004.

Ο ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ

Ο Χριστός εμφανίζεται σε στάση μετωπική. Ο χαρακτήρας είναι δογματικός και ιερατικός. Με το αριστερό χέρι κρατεί ανοιχτό ενεπίγραφο Ευαγγέλιο, ενώ με το δεξί ευλογεί. Φορά σκούρο μπλε ιμάτιο και ερυθρό χιτώνιο. Χρονολογείται από το 1884 και συντηρήθηκε το 2004.

Η ΟΔΗΓΙΤΡΙΑ

Η Παναγία Οδηγήτρια εμφανίζεται σε στάση μετωπική με επίσημη ενδυμασία. Με το αριστερό χέρι κρατεί το Χριστό, ο οποίος στο αριστερό χέρι κρατεί Ευαγγέλιο, ενώ με το δεξί ευλογεί. Χρονολογείται από το 1884 και συντηρήθηκε το 2005.

Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

Ο Άγιος Χαράλαμπος εμφανίζεται σε στάση μετωπική. Φέρει ερυθρό χιτώνιο με χρυσά διακοσμητικά και βαθύ πράσινο μανδύα. Με το δεξί χέρι ευλογεί, ενώ στο αριστερό κρατεί κλειστό Ευαγγέλιο. Η εικόνα συντηρήθηκε το 2005.

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ

Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος εικονίζεται με φτερά. Φορεί πορτοκαλοκόκκινη προβιά και πράσινο ιμάτιο. Κρατεί με το αριστερό χέρι τη λεκάνη με το κομμένο κεφάλι του και σταυροφόρο ραβδί, ενώ με το δεξί ευλογεί. Κάτω από τη λεκάνη εικονίζεται ειλητάριο που αναγράφει: «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ ΗΓΓΙΚΕ ΓΑΡ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ». Η εικόνα χρονολογείται από το 1877 και συντηρήθηκε το 2004.

ΤΟ ΞΩΚΛΗΣΙ ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ

Ένα μικρό ξωκλήσι, Ανατολικά της Αδριανής, είναι αφιερωμένο στη Ζωοδόχο Πηγή και κάθε χρόνο, την πρώτη Παρασκευή μετά το Πάσχα, πανηγυρίζει συγκεντρώνοντας πλήθος κόσμου.

Το ξωκλήσι δεν διαθέτει Ιερό. Ο χώρος είναι ενιαίος και οι πιστοί έχουν τη μοναδική ευκαιρία να παρακολουθούν από κοντά τα όσα ο Ιερέας τελεί στο Ιερό.

Παρά το μικρό μέγεθος της εκκλησίας, παραμονή και ανήμερα της Ζωοδόχου πηγής, κατακλύζεται από πιστούς, οι οποίοι παρακολουθούν με ευλάβεια τις ακολουθίες.

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΔΡΙΑΝΗΣ

Ο Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Αδριανής Δράμας, διανύει ήδη 37 χρόνια επίσημης ζωής με διαχρονικό λόγο ύπαρξης στα Δραμινά πολιτιστικά δρώμενα, αλλά και στα δρώμενα άλλων περιοχών.

Οι ντόπιοι κάτοικοι και οι κάτοικοι των διαφόρων καταγωγών και αναφορών της Αδριανής, κατάφεραν με το πέρας των χρόνων να συνδεθούν άριστα μεταξύ τους και να προάγουν πετυχημένα από κοινού τα ήθη και έθιμα τους και να γίνουν ένα.

Έτσι και ο Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Αδριανής, πέρα του ντόπιου στοιχείου, που με πολύ αγάπη προβάλει, προάγει με πολύ σεβασμό και τα χαρακτηριστικά όλων αυτών των ενσωματωμένων καταγωγών των κατοίκων της.

Παρά τη συνεχή μείωση του πληθυσμού, ο Σύλλογος διατηρεί τρία τμήματα εκμάθησης παραδοσιακών χορών (παιδικό, εφηβικό και ενηλίκων) με 50 χορευτές.

Για τις ανάγκες του Συλλόγου, έχει παραχωρηθεί από το Δήμο Παρανεστίου το παλαιό Κοινοτικό Κατάστημα, το οποίο βρίσκεται στην Κεντρική Πλατεία της Αδριανής. Το κτήριο αυτό έχει μετατραπεί σε Λαογραφικό Μουσείο το οποίο συνεχώς εμπλουτίζεται με αντικείμενα από δωρεές κατοίκων του χωριού.

Τέλος, ο Σύλλογος έχει δημιουργήσει και συνεχίσει να δημιουργεί ένα μεγάλο αρχείο παλαιών φωτογραφιών των κατοίκων του χωριού, με σκοπό τη διάσωσή τους και την έκδοση ψηφιακού ιστορικού λευκώματος.

Μέλη του Συλλόγου συμμετέχουν εθελοντικά σε δράσεις που προάγουν τον πολιτισμό, τη μόρφωση, την ιστορία, τη θρησκεία αλλά και τη βελτίωση της καθημερινότητας των κατοίκων της Αδριανής και όχι μόνο.

Κορυφαία δράση του Συλλόγου θεωρείται η διοργάνωση Πολιτιστικών και Αθλητικών Εκδηλώσεων, στις αρχές Αυγούστου κάθε έτους, με αφορμή τον εορτασμό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.

Η ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ «ΗΡΑΚΛΗΣ» ΑΔΡΙΑΝΗΣ

Ο Ποδοσφαιρικός Σύλλογος «Ηρακλής» Αδριανής, ιδρύθηκε το 1925, με κύριο άθλημα το ποδόσφαιρο. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα δραστήριο Σύλλογο, που συμμετέχει στο πρωτάθλημα Β΄ Κατηγορίας της ΕΠΣ Δράμας. Παράλληλα, διοργανώνει πολλά παιδικά τουρνουά στις εγκαταστάσεις του.

Τα τελευταία χρόνια ίδρυσε και Ακαδημία, με στόχο την άθληση των παιδιών της περιοχής, αλλά και τη δημιουργία τμημάτων υποδομής, που μελλοντικά θα μπορούσαν να στελεχώσουν την αγωνιστική ομάδα του Συλλόγου.

Ο «ΗΡΑΚΛΗΣ» Αδριανής είναι η τρίτη παλαιότερη ομάδα του Νομού Δράμας μετά τη «ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ» και την «ΕΛΠΙΔΑ», η οποία και διαλύθηκε. Να σημειωθεί δε ότι τα τελευταία χρόνια, ο «ΗΡΑΚΛΗΣ» Αδριανής, παραμένει ενεργός.

Η ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΟΜΑΔΑ «ΔΟΞΑ 2016»

H Προσπάθεια για την δημιουργία της ομάδας «ΔΟΞΑΣ 2016» ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2016, από ανθρώπους που αγαπούν το γυναικείο ποδόσφαιρο και ήθελαν να δώσουν την ευκαιρία, σ’ όλα τα κορίτσια της Αδριανής, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, που τους ενδιαφέρει το άθλημα, να ζήσουν τις όμορφες στιγμές που προσφέρει ο «βασιλιάς» των σπορ.

Εξ αρχής δημιουργήθηκαν τμήματα εκμάθησης ποδοσφαίρου, αποκλειστικά για κορίτσια, σε ηλικίες από 14 ετών και πάνω. Αξιοσημείωτη είναι πάντως η αγάπη των κοριτσιών για τη στρογγυλή «θεά», καθώς το ενδιαφέρον τους ξεπέρασε την αναμενόμενη προσδοκία του Συλλόγου. Σήμερα η ομάδα συμμετέχει στο Πρωτάθλημα της Εθνικής της Ε.Π.Ο.

Στο ποδόσφαιρο, αν θέλεις να έχεις παρόν, αλλά και μέλλον, πρέπει να οργανώσεις κατάλληλες τις υποδομές. Έτσι, η Ακαδημία, στις μέρες μας, απευθύνεται σε κορίτσια από 5 έως 13 ετών, τα οποία και συμμετέχουν στα παιδικά πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Δράμας.

Η ομάδα «ΔΟΞΑ 2916» με απόφαση του Δημοτικού Συμβούλιου του Δήμου Παρανεστίου, για την χρονική περίοδο 2016-2020, θα αγωνίζεται στο γήπεδο της Αδριανής. Έτσι, η ομάδα μπορεί πλέον να μεταφέρει όλα τα τμήματα της στο χώρο του γηπέδου αυτού και να πραγματοποιήσει όλες τις εκδηλώσεις (Αγώνες-προπονήσεις) σε αγαστή και άψογη συνεργασία με τον Δήμο Παρανεστίου και την τοπική Κοινότητα της Αδριανής.

ΤΟ «ΚΤΗΜΑ ΠΑΡΑΔΕΙΣΙΟ»

Το "Κτήμα Παραδείσιο" βρίσκεται στην Αδριανή Δράμας μόλις λίγα βήματα από το κέντρο της πόλης και πραγματικά μοιάζει να απόδρασε από τον Παράδεισο...

Σ’ έναν καταπράσινο χώρο, καλαίσθητα διαμορφωμένο, μπορείτε να χαλαρώσετε πίνοντας τον καφέ σας, όλες τις ώρες της ημέρας, να παίξετε ποδόσφαιρο στο γήπεδο που διαθέτει, τα παιδιά να διασκεδάσουν στην παιδική χαρά και φυσικά να θαυμάσουν από κοντά τα ζώα που φιλοξενούνται στο μικρό ζωολογικό του κήπο. Σταθμεύετε το αυτοκίνητό σας στο άνετο παρκινγκ που υπάρχει και εισέρχεστε στον Παράδεισο…. Κι αν πεινάσετε, νοστιμότατα σνακ διαθέτει το αναψυκτήριο αλλά και παραδοσιακή πίτσα.

Αν δεν έχετε ακόμη επισκεφτεί τον «Παραδείσιο» είναι γιατί δεν σας είπε ποτέ κανείς ότι βρίσκεται στη γη και συγκεκριμένα στην Αδριανή!

Από την Άνοιξη έως και τον Οκτώβριο, οι ιδιοκτήτες του, σας περιμένουν καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια για να ικανοποιήσουν, στο έπακρον, κάθε επιθυμία σας για φυγή στη φύση. Αξίζει πραγματικά να αποδράσετε… ktimaparadeisio@gmail.com

ΤΟ ΔΑΣΑΚΙ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΝΗΣ

Το δασάκι της Αδριανής δημιουργήθηκε το 1990, από τον αείμνηστο πρόεδρο της τότε Κοινότητας Αδριανής, Γιάννη Μανωλεσάκη και βρίσκεται στο δρόμο προς την Αγορά των Κυργίων.

Πρόκειται για μια μεγάλη καταπράσινη έκταση, φυτεμένη με λεύκες στην σκιά των οποίων τοποθετήθηκαν πολλά κιόσκια, ψησταριές και βρύσες, προκειμένου ο κόσμος να μπορεί εκεί να περάσει όμορφες στιγμές. Παράλληλα, ο αείμνηστος Μανωλεσάκης είχε δημιουργήσει και μια ιδιωτική φάρμα με πολλά είδη ζώων και πουλερικών όπως: γαλοπούλες, κότες, παγόνια, πέρδικες, φασιανοί, φραγκόκοτες, κοτοπερίστερα, λαγοί, κατσίκια, αρνιά, ελάφια, ζαρκάδια, πόνι, άλογα, χήνες, πάπιες, ταγριογούρουνα, γουρούνια, στρουθοκάμηλοι, λάμα, τάρανδοι και παγωνάτα περιστέρια, κοτοπουλάκια νάνοι, τα οποία με πολύ αγάπη και μεράκι φρόντιζε και φυσικά ήταν πόλος έλξης για μικρούς και μεγάλους.

Τα παλιά χρόνια και ιδιαίτερα την ημέρα της Πρωτομαγιάς στο πάρκο της Αδριανής γινόταν το αδιαχώρητο. Οικογένειες και παρέες από κάθε σημείο του Νομού Δράμας έδιναν εκεί το ραντεβού τους, και η γαλήνια καταπράσινη έκταση τους αποζημίωνε με το παραπάνω. Μάλιστα, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας υπήρχε ζωντανή μουσική με οργανοπαίκτες και τραγουδιστές οι οποίοι διασκέδαζαν έως αργά το απόγευμα τους εκδρομείς.

Σήμερα, τα σκήπτρα της διασκέδασης πήρε το κτήμα Παραδείσιο που βρίσκεται παρακείμενα του παλιού πάρκου. Ωστόσο όποιος θέλει μπορεί και σήμερα να το επισκεφτεί και να απολαύσει τη φύση.

Η ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΝΗΣ

Η Φιλαρμονική Αδριανής συστάθηκε με την υπ’ αριθ. 42/1962 απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου Αδριανής. Στη συνέχεια εκδόθηκε το υπ’ αριθ. 560 Β.Δ. το οποίο δημοσιεύτηκε στο υπ’ αριθ. 137 ΦΕΚ- ΤΟΜΟΣ Α΄/04-9-1962 .

Όπως αναγράφεται στο παραπάνω ΦΕΚ, «σκοπός του συνιστώμενου Νομικού Προσώπου είναι η προαγωγή του μουσικού αισθήματος των κατοίκων της Κοινότητας».

Οι πόροι της Φιλαρμονικής για τη λειτουργία της προσδιορίζονται από την ετήσια επιχορήγηση της Κοινότητας, από εισφορές, δωρεές, κληροδοτήματα, κληρονομιές, καθώς και από εισπράξεις της Φιλαρμονικής από χοροεσπερίδες που θα διοργανώνει αλλά και από εκδηλώσεις χαράς ή πένθους που πιθανών θα συμμετέχει.

Το Νομικό Πρόσωπο ορίστηκε όπως διοικείται από τον εκάστοτε πρόεδρο της Κοινότητας, ο οποίος και θα είναι και ο πρόεδρος του Νομικού Προσώπου, από έναν Κοινοτικό Σύμβουλο, τον εκάστοτε πρόεδρο του Γεωργικού Πιστωτικού Συνεταιρισμού «ΔΗΜΗΤΡΑ», τον εκάστοτε πρόεδρο του Γεωργικού Πιστωτικού Συνεταιρισμού «ΗΛΙΟΣ», τον Γυμναστικό Σύλλογο Αδριανής «ΗΡΑΚΛΗΣ» και δυο ευυπόληπτους πολίτες κατοίκους Αδριανής.

Το 2011 και στα πλαίσια του Προγράμματος «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» με την υπ’ αριθ. 60/2011 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Παρανεστίου, η οποία δημοσιεύτηκε στο υπ’ αριθ. 1134 (τεύχος Β) από 03/6/2011 ΦΕΚ, η Φιλαρμονική συγχωνεύτηκε στον Ενιαίο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «Νομικό Πρόσωπο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Προσχολικής Αγωγής και Παιδείας Δήμου Παρανεστίου».

Στο Νομικό Πρόσωπο αυτό ανήκουν σήμερα εκτός από τη Φιλαρμονική, οι δυο Παιδικοί Σταθμοί Αδριανής και Παρανεστίου, η Βιβλιοθήκη Αδριανής (υπό καθεστώς κληροδοτήματος Στέλιου Σαμαρά) το ΚΑΠΗ του Δήμου Παρανεστίου και το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι».

Να αναφέρουμε επίσης ότι στις αρχές του 20ου αιώνα στην Αδριανή, δραστηριοποιούνταν μια Φιλόπτωχη Αδελφότητα Κυριών και ένας Θεατρικός Όμιλος Νέων, ο οποίος έδινε παραστάσεις με θεατρικά έργα, Εθνικού περιεχομένου, στις εορταστικές περιόδους.

ΣΑΜΑΡΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ, Ο ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΝΗΣ

Ο Στυλιανός Σαμαράς γεννήθηκε το 1902 στην Κοινότητα Aδριανής του Νομού Δράμας. Γονείς του ήταν ο Κωνσταντίνος Σαμαράς, αγρότης, και η Βασιλική Αραμπατζή, οι οποίοι πέθαναν όταν ο Στυλιανός ήταν ακόμα έφηβος.

O Στυλιανός Σαμαράς διδάχτηκε τα πρώτα του γράμματα στην ιδιαίτερη πατρίδα του και αργότερα σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 1930.

Το 1932 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του ίδιου Πανεπιστημίου. Ακλούθησαν μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία και στη συνέχεια μετέβη στη Ρώμη όπου μαθήτευσε και συνεργάστηκε με τον επιφανή καθηγητή της Παθολογίας Φρουγκόνι, Διευθυντή της Βασιλικής Παθολογικής Κλινικής.

Το 1938 ανακηρύχτηκε υφηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών στην έδρα της Παθολογικής Φυσιολογίας. Το 1940 έγινε Διευθυντής του Στρατιωτικού Νοσοκομείου και σύμβουλος της Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης.

Όταν το 1942 δημιουργήθηκε η Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής στην έδρα της Παθολογικής Ανατομικής και Γενικής Παθολογίας.

Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, προκειμένου να ενισχύσει και να εμπλουτίσει τη νεοσύστατη Ιατρική Σχολή με την απαραίτητη υποδομή, απέστειλε το 1945 τον καθηγητή Στυλιανό Σαμαρά στην Αμερική. Στόχος του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ήταν με την επιστροφή του ο Στυλιανός Σαμαράς να μεταφέρει την εμπειρία και τις γνώσεις του, από την εκεί έρευνά του, στην Ελλάδα.

Το 1947 υπέβαλε αίτηση παραίτησης από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ενημερώνοντας ότι ανέλαβε στην Αμερική επιστημονική θέση. H παραίτησή του έγινε δεκτή διά B. Δ/τος που εκδόθηκε στις 29 Απριλίου 1947 και αυτοδίκαια ίσχυε από το 1945.

Το ίδιο έτος έγινε καθηγητής της Πειραματικής Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο του Kραίητον. Από το 1965 συγκαταλεγόταν μεταξύ των ερευνητών του περίφημου Ιατρικού Κέντρου Ερευνών Άλμπερτ Αϊνστάιν στη Φιλαδέλφεια. Ασχολήθηκε πολλά χρόνια με την έρευνα και γι’ αυτό αναγνωρίστηκε Διεθνώς και εξελέγη τιμητικά μέλος πολλών εταιρειών.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1968 και, επηρεασμένος από το θάνατο της αδελφής του, που συνέβη μία μέρα μετά την επιστροφή του, συνέταξε μία ιδιόγραφη διαθήκη στις 14 Ιουνίου 1968, την οποία αργότερα διόρθωσε και καθαρόγραψε.

Σύμφωνα με αυτήν, άφησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών τα βιβλία του (με περιεχόμενο ιατρικό, φιλολογικό, φυσικοχημικό, βιολογικό και ιστορικό), λόγω της ευγνωμοσύνης που ένιωθε για τους καθηγητές του που τον βοήθησαν στα πρώτα βήματα της επιστημονικής του σταδιοδρομίας.

Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης άφησε την ακίνητη περιουσία του, και συγκεκριμένα ένα ακίνητο που είχε κληρονομήσει από τη χήρα αδελφή του, στην Καβάλα, με σκοπό τη χορήγηση υποτροφιών σε άρρενες διδάκτορες της Ιατρικής.

Στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αδριανή, όρισε να δίδεται το ένα έκτο των ετησίων εισοδημάτων της περιουσίας του για τη συντήρηση και τον πλουτισμό της βιβλιοθήκης της κοινότητας, σε μνήμη της αδελφής του Στέλλας και του συζύγου της Ιωάννη Παπαδόπουλου.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του διέμενε στην Αθήνα. O Στυλιανός Σαμαράς πέθανε στις 26 Δεκεμβρίου 1971 σε ηλικία 69 ετών. H σωρός του ετάφη στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αδριανή, όπως ο ίδιος επιθυμούσε.

Ο Στυλιανός Σαμαράς, γέννημα θρέμμα της Αδριανής, κορυφαίος γιατρός με περγαμηνές ανά τον κόσμο, τιμάται ως ευεργέτης της περιοχής καθώς κληροδότησε το ένα έκτο της περιουσίας του στη Βιβλιοθήκη της Αδριανής, με στόχο τον εμπλουτισμό της προς όφελος των επόμενων γενεών.

ΤΑ ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΑ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΝΗΣ

Η γη της Αδριανής είναι ευλογημένη. Τα χαμηλά βουνά που αγκαλιάζουν τον κάμπο της γίνονται ασπίδα προστασίας από τους ισχυρούς Βόρειους ανέμους δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο μικροκλίμα, το οποίο και ευνοεί την άνθιση της αμπελουργίας στην περιοχή.

Η «οινική επανάσταση» στην περιοχή ξεκίνησε τη δεκαετία του ’90, αν και η αρχαιολογική σκαπάνη, που έφερε στο φως τους αρχαιότερους στον κόσμο σπόρους σταφυλιού, στους οικισμούς των Σιταγρών και του Ντικίλ, αποδεικνύει ότι η αμπελουργία ήταν διαδεδομένη στην ευρύτερη περιοχή του Νομού Δράμας, από την 4η χιλιετία π.Χ.

Εξάλλου, η Δράμα, ήδη από την πρώιμη αρχαιότητα, ως τμήμα μιας ευρύτερης περιοχής που ονομαζόταν Ηδωνίδα Γη, αποτελούσε σημαντικό κέντρο λατρείας του Διονύσου, όπως βεβαιώνουν οι αρχαιολογικές έρευνες.

Σήμερα, οι άνθρωποι που ασχολούνται με την παραγωγή κρασιού έχουν να επιδείξουν προϊόντα υψηλής ποιότητας! Εντυπωσιακά αρωματικά κρασιά, πασίγνωστα σ’ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, μονοπωλούν τις προτιμήσεις του οινόφιλου κοινού.

Η συστηματική δουλειά, οι άριστες προδιαγραφές των μονάδων, η υψηλή οινοποιητική τέχνη και οι εξαίρετες από κάθε άποψη φυσικές συνθήκες, έχουν αναδείξει τα κρασιά της Αδριανής, ανάμεσα στα καλύτερα της χώρας μας.

ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ CHATEAU LAZARIDI, ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΛΑΖΑΡΙΔΗ

ΓΕΝΕΣΗ ΑΓΑΠΗΣ, ΓΕΝΝΗΣΗ ΟΙΝΟΥ.

Η πρώτη οργανωμένη οινοπαραγωγική μονάδα που βρίσκεται Β.Α. της Αδριανής είναι του Νίκου Λαζαρίδη και απέχει μόλις 15 χλμ. από τη Δράμα. Το 1970, ο Νίκος Λαζαρίδης, που παραμένει ο μοναδικός μέτοχος αυτής της πρώτης οινοποιίας που ιδρύθηκε στην Δράμα, αποφάσισε να μετατρέψει τη μεγάλη του αγάπη για τον κόσμο του κρασιού, σε επαγγελματική ενασχόληση.

Έχοντας ως εφόδιο την εμπειρία που απέκτησε στην Τοσκάνη, όπου είχε ζήσει για αρκετό χρονικό διάστημα, άρχισε να εγκαθιστά αμπελώνες σε διάφορες τοποθεσίες, πειραματίστηκε και στο τέλος κατέληξε…

Το Κτήμα του Νίκου Λαζαρίδη ξεκίνησε να λειτουργεί το 1987. Σήμερα, οι αμπελώνες του αριθμούν πολλές εκατοντάδες στρέμματα γης και η ετήσια παραγωγή του, πολλές χιλιάδες φιάλες εξαιρετικού κρασιού!

Αγάπη για την ιστορία και την Τέχνη, πάθος για το κρασί.

Εκλεκτό τμήμα του οινοποιείου αποτελεί ασφαλώς η πινακοθήκη του, «Μαγικό Βουνό», όπου εκτίθενται όλες οι ετικέτες που κατά καιρούς έχουν φιλοτεχνήσει Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες για τις ποικιλίες Chateau Nico Lazaridi και Μαγικό Βουνό. Αυτές οι δύο είναι πιο δημοφιλείς του οινοποιείου, εσείς, όμως, δοκιμάστε και τις Μελισσουργός, Syrah, Trebbiano, Merlot, Perpetuus, Rose, Moushk, Χρυσός Λέων, Μακεδών και Semillon-Sauvignon, αλλά και το τσίπουρο Βορέας.

Επίσης, και οι κοινόχρηστοι χώροι υποδοχής επισκεπτών του οινοποιείου «Chateau Lazaridi», γέμισαν με έργα τέχνης: πίνακες και γλυπτά, σε έναν αέναο διάλογο ανάμεσα στον οίνο, το πινέλο και τη σμίλη.

«ΣΥΛΛΟΓΗ Ο ΑΙΩΝΑΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ»

ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ ΜΑΚΕΔΩΝ

Η δημιουργική σχέση που συνδέει τη NICO LAZARIDI με την τέχνη είναι έντονη και διαρκής σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων μας. Έτσι και στο οινοποιείο Μακεδών μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει έργα από τη συλλογή του ζωγράφου Ευθύμιου Βαρλάμη που φιλοξενούνται εδώ.

Η συλλογή ξεκινά και καταλήγει με δύο πορτρέτα του Θεού Διόνυσου, ενώ το θέμα των υπολοίπων πινάκων είναι «η γυναίκα», σύμβολο μέσα στο πέρασμα των αιώνων, στην οποία είναι αφιερωμένη η εκατονταετία που διανύουμε. Παράλληλα στο χώρο εκτίθενται και ξυλόγλυπτα του καλλιτέχνη Yaro Tusser.

ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑ

Το οινοποιείο του Νίκου Λαζαρίδη είναι ανοικτό για ξεναγήσεις και γευστικές δοκιμές καθημερινά από τις 9 το πρωί ως τις 3 το μεσημέρι και τα Σαββατοκύριακα από τις 10 το πρωί ως τις 2 το μεσημέρι!

Το προσωπικό του οινοποιείου είναι πλέον διαθέσιμο σε καθημερινή βάση να ξεναγήσει κάθε επισκέπτη στους χώρους οινοποίησης και ωρίμασης αλλά και να τον οδηγήσει σε γοητευτικές γευστικές περιπλανήσεις, δοκιμάζοντας ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει ο Δραμινός αμπελώνας!

Μεμονωμένοι οινόφιλοι αλλά και οργανωμένα γκρουπ μπορούν πλέον να προγραμματίσουν την ξενάγησή τους στα ελληνικά ή αγγλικά στο τηλέφωνο 25210-82049-51 και στο e-mail info@nicolazaridi.gr. ενώ υπάρχει και δυνατότητα προαγοράς της επίσκεψης και της γευσιγνωσία στο επίσημο e-shop του οινοποιείου www.thewinezoo.gr!

ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ «CHATEAU JULIA», ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΛΑΖΑΡΙΔΗ

Η εταιρεία Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη Α.Ε., με τον διακριτικό τίτλο Château Julia, ιδρύθηκε το 1992, στην Αδριανή της Δράμας.

Η ιστορία αρχίζει το 1979, όταν ο Κώστας Λαζαρίδης, έχοντας «προσβληθεί» από το... μικρόβιο του κρασιού στην Γερμανία, όπου βρισκόταν για τις ανάγκες της οικογενειακής επιχείρησης μαρμάρων, εγκαθιστά αρχικά στον Ξηροπόταμο, στις πλαγιές του Φαλακρού όρους, τον πρώτο συστηματικό, γραμμικό αμπελώνα της Δράμας, γεγονός, που στην πορεία του χάρισε τον τίτλο του «πατριάρχη» των Δραμινών κρασιών.

Σαράντα χρόνια μετά το οινοποιείο του Κώστα Λαζαρίδη στην Αδριανή, διαθέτει τους μεγαλύτερους αμπελώνες (3000 στρ.) στη Δράμα και από το 1992, συγκεντρώνει τα περισσότερα διεθνή βραβεία και διακρίσεις. Η επιχείρηση είναι επίσης εισηγμένη στο Χ.Α.Α. από το 2000.

Το Κτήμα του Κώστα Λαζαρίδη, στην Ανδριανή, περιλαμβάνει ένα οινοποιείο (διακοσμημένο με αντίγραφα αρχαιοελληνικών γλυπτών), αποστακτήριο, υπόγειες κάβες παλαίωσης και τη «Μαργαρίτα», μια φροντισμένη αίθουσα οινογευσίας.

Οι υπόγειες κάβες του Κτήματος, φιλοξενούν χιλιάδες βαρέλια κρασιού κατασκευασμένα από γαλλική δρυ. Σε αυτά παλαιώνουν, κάτω από ιδανικές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, όλα τα κόκκινα κρασιά της εταιρείας και κάποια επιλεγμένα λευκά, αποκτώντας εκείνο το ιδιαίτερο «άγγιγμα» που χαρίζει η επαφή με το ξύλο.

Στον καλαίσθητο αυτό χώρο μπορείτε να γευθείτε κάποια από τα 15 κρασιά των οικογενειών: Αμέθυστος, Chateau Julia, Domaine Costa Lazaridi, Oenotria Land. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το γνωστό τσίπουρο Ηδωνικό και τα αποστάγματα σταφυλής Methexis αλλά και τα βαλσαμικά ξύδια Aceto Botanico.

Σήμερα οι αμπελώνες του Κτήματος έχουν επεκταθεί έως το Καπανδρίτι Αττικής με 200 στρέμματα αμπελώνα βιολογικής καλλιέργειας στις όχθες της λίμνης Μαραθώνα, ενώ στο νομό Δράμας φτάνουν τα 3000 στρέμματα γης και είναι μοιρασμένοι σε τέσσερις ενότητες:

-Στην Αδριανή, σε υψόμετρο 200 μέτρα και σε αμμοαργιλώδη ή αργιλώδη κυρίως εδάφη.

-Στην Καλή Βρύση, σε υψόμετρο 400 μέτρων και με εδάφη ως επί το πλείστον πετρώδη.

-Στο Κατάφυτο, με ποικιλίες που αγαπούν τη δροσιά, βρίσκεται στο δήμο Νευροκοπίου, στις πλαγιές του Ορβήλου όρους και σε υψόμετρο που πλησιάζει τα 900 μέτρα.

-Στην Πλατανιά, σε πετρώδη εδάφη και σε υψόμετρο περίπου 400 μέτρων, να δίνει ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα στον καρπό του.

Επίσης, οι δραστηριότητές του οινοποιείου περιλαμβάνουν εκτός από την οινοπαραγωγή, την παραγωγή αποσταγμάτων σταφυλής και στεμφύλων, ούζου και βαλσαμικών ξιδιών.

Κι όλα αυτά, γιατί αποτελεί πεποίθηση του Κώστα Λαζαρίδη ότι το εξαιρετικό σταφύλι χρειάζεται ανάλογη διαχείριση για να μετατραπεί σε σπουδαίο κρασί.

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΟΙΝΟΤΡΙΑ ΓΗ

Ο Κώστας Λαζαρίδης από τη δεκαετία του 1970 πίστεψε ότι ο τόπος του μπορεί να προσφέρει κρασιά υψηλής ποιότητας κι η Δράμα να μετατραπεί σε Πόλη του κρασιού. Με αφορμή την αγάπη του για το κρασί και την ιστορία της αμπέλου ξεκίνησε το 1979 το οινικό του ταξίδι και την έναρξη της συλλογής εργαλείων κι αντικειμένων που αφορούν τη διαδικασία της οινοποίησης κι εμφιάλωσης, από όλο τον κόσμο.

Στον πολυχώρο της Οινότριας Γης Κώστα Λαζαρίδη στο Καπανδρίτι Αττικής, παρουσιάζεται πλούσια συλλογή αμπελοοινικών εργαλείων, όπως μοναδικές στροφιλιές από το 17ο αιώνα κι ανοιχτηριών που συμβολίζουν την παράδοση και την εξέλιξη. Η συλλογή αυτή αποτελεί ίσως την πληρέστερη προσπάθεια αποτύπωσης της ιστορίας του αμπελιού και του κρασιού.

Η Οινότρια Γη δημιουργήθηκε από την έμπνευσή του και το πάθος για την επικοινωνία και τη μυσταγωγική συνεύρεση ανθρώπου και οίνου, παρέας και φίλων, συνεργατών και πελατών. Εμπνευσμένος από τον Οίνοτρο έφερε με τη σειρά του στην Αττική, αυτή τη φορά, τη νέα φύτευση αμπελιών, οινοποίηση ποικιλιών που τιμούν το terroir της περιοχής και την πλούσια συλλογή του για τη διαμόρφωση του Μουσείου Οίνου Κώστα Λαζαρίδη, ώστε να μοιραστεί τη δημιουργία και αυτό το πάθος με περισσότερους και πιο κεντρικά στην Ελλάδα.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΟΙΝΟΥ

Η περιήγηση στο Μουσείο Οίνου Κώστα Λαζαρίδη διαρκεί 45΄- 60' σε ένα χώρο που εκτείνεται σε 10.500 τ.μ. σε δύο επίπεδα, με δυνατότητα ξενάγησης. Τα πολυάριθμα εκθέματα που ξεκινούν από το 17ο αι. και πλαισιώνονται από σύγχρονα οπτικοακουστικά μέσα, προσφέρουν στον επισκέπτη μία πλήρη εικόνα για την ιστορία, την καλλιέργεια του αμπελιού, τη διαδικασία παραγωγής του κρασιού, αποσταγμάτων και βαλσαμικού ξυδιού.

Ο σχεδιασμός της κατασκευής του Κτήματος Οινότρια Γη και του Μουσείου Οίνου έγινε από το Γιάννη Νάνο (αρχιτέκτονα και ζωγράφο), ενώ το 2011 το Μουσείο εγκαινιάσθηκε από το γνωστό κι ως «ιπτάμενο οινολόγο», Michel Rolland.

ΒΡΑΒΕΙΑ

Τα κρασιά από το "Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη" και το "Κτήμα Οινότρια Γη" έχουν συγκεντρώσει περισσότερα από 1.000 βραβεία, μετάλλια και διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς κρασιού. Παρά ταύτα, η ομάδα του Κτήματος Κώστα Λαζαρίδη συνεχίζει να πιστεύει ότι η σημαντικότερη επιβράβευση είναι η αγάπη και η προτίμηση των καταναλωτών.

ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑ

Το Οινοποιείο στη Δράμα είναι επισκέψιμο από Δευτέρα έως και Παρασκευή από τις 10.00 το πρωί έως και τις 3.00 το μεσημέρι, για ομάδες (κατόπιν ραντεβού στο τηλ. 2521082231) ή μεμονωμένους επισκέπτες.

Η Οινότρια Γη, μόλις μισή ώρα από το κέντρο της Αθήνας, διατίθεται για ξεναγήσεις, οινογνωσίες, οργάνωση κοινωνικών και εταιρικών εκδηλώσεων. Το Μουσείο Οίνου αποτελεί ίσως την πληρέστερη προσπάθεια στη χώρα μας να αποτυπωθεί η πορεία του αμπελιού και του κρασιού, στο χώρο και στο χρόνο και είναι επισκέψιμο Δευτέρα - Παρασκευή: 09:00 - 17:30, Σαββατοκύριακο: 11:00 - 15:00

Επικοινωνήστε με: το Τμήμα Εκδηλώσεων Οινότρια Γη ή με το Επισκέψιμο Μουσείο Οίνου Κώστα Λαζαρίδη στο τηλέφωνο Τηλ.: 22950 52213-4

www.domaine-lazaridi.gr

«ΓΕΝΝΗΜΑ ΨΥΧΗΣ», ΚΤΗΜΑ ΜΑΝΩΛΕΣΑΚΗ

Ο Γιώργος Μανωλεσάκης μπορεί να είναι Κρητικός στην καταγωγή, όμως, το κρασί που φτιάχνει είναι 100% made in Δράμα.

Το Κτήμα Μανωλεσάκη της οικογένειας Μανωλεσάκη, δραστηριοποιείται στην αμπελουργία και οινοποίηση από το 1989. Μια κομβική περίοδος, που συμπίπτει με το ξεκίνημα του αμπελώνα της περιοχής της Αδριανής, με τις κοσμοπολίτικες γαλλικές ποικιλίες Sauvignon Blanc, Chardonnay, Cabernet Sauvignon, Merlot & Syrah.

Ο Γιώργος Μανωλεσάκης είναι από τους πρώτους, αν όχι ο πρώτος, που αναβίωσε την αμπελουργία στην ιστορική περιοχή αυτή, με τη βοήθεια του γιού του, Σταύρου Μανωλεσάκη. Ασχολούνται προσωπικά με το σύνολο των εργασιών της καλλιέργειας των αμπελιών και της παραγωγής των οίνων του κτήματος και φροντίζουν να διατηρηθεί ο σεβασμός στις προσταγές της φύσης παράλληλα, με την βελτιστοποίηση της αμπελουργικής και παραγωγικής διαδικασίας, ώστε τα κλήματα να μπορούν να αποδώσουν τα τυπικά χαρακτηριστικά του μικροκλίματος (terroir) της περιοχής, που αποτελεί και τον αρχικό στόχο της προσπάθειάς αυτής.

Το 2004, η διαρκής αναζήτηση οδήγησε σε νέες καλλιέργειες ελληνικών γηγενών ποικιλιών όπως: η Μαλαγουζιά, το Μοσχάτο Αλεξανδρείας, το Ασύρτικο και το Αγιωργίτικο και το 2008, προστέθηκαν οι επίσης ελληνικές ποικιλίες: ενώ το 2008 προστέθηκαν οι επίσης ελληνικές Ποικιλίες: Μοσχόμαυρο και Λημνιό και το 2014 η ποικιλία Noir.

Το 1998 ολοκληρώνονται οι εγκαταστάσεις του οινοποιείου του Κτήματος Μανωλεσάκη με μια υπερσύγχρονη οινοπαραγωγική μονάδα έκτασης 1500 τ.μ. εξοπλισμένη με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας, όπως απαιτείται να έχει ένα σύγχρονο οινοποιείο, που παράγει οίνους υψηλών ποιοτικών προδιαγραφών.

Το Οινοποιείο βρίσκεται στην καρδιά του ιδιόκτητου αμπελώνα 200 στρεμμάτων, στις πλαγιές της Αδριανής, λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Δράμας.

Το 2007, το οινοποιείο μετονομάστηκε σε Κτήμα «Γέννημα Ψυχής», µε… ναυαρχίδες του, τον ιδιόκτητο γραµµικό αµπελώνα 200 στρεµµάτων που φροντίζει ο γιος του, Σταύρος, και το υπερσύγχρονο οινοποιείο έκτασης 1.500 τ.µ.

Το μεράκι και η οινοπαραγωγική τέχνη τους, χάρισε στους οινόφιλους οίνους υψηλών ποιοτικών προδιαγραφών (λευκά, ροζέ και ερυθρά).

Η σύνθεση των ποικιλιών του αμπελώνα είναι για τις λευκές ποικιλίες: Sauvignon Blanc, Chardonnay, Μαλαγουζιά, Μοσχάτο Αλεξανδρείας, Ασύρτικο και για τις ερυθρές ερυθρωπές ποικιλίες: Cabernet Sauvignon, Merlot, Syrah, Αγιωργίτικο, Μοσχόμαυρο και Λημνιό και Pinot Noir.

ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑ

Μπορείτε να επισκεφτείτε το οινοποιείο καθημερινά από Δευτέρα έως Παρασκευή από τις 09:00 έως τις 14:00 κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας: τηλ. 25210 82010

Για επισκέψεις μετά τις 14:00 αλλά και για τα Σαββατοκύριακα

κατόπιν επικοινωνίας:

Σταύρος Μανωλεσάκης 6946 902901

Γιώργος Μανωλεσάκης 6946 902900

info@manolesakis.gr

ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ ΟΙΝΟΓΕΝΕΣΙΣ, ΤΟΥ ΜΠΑΚΗ ΤΣΑΛΚΟΥ

Η Οινογένεσις Α.Ε ιδρύθηκε το 2007 και βρίσκεται μεταξύ Αδριανής και Δοξάτου. Το κτήριο 4.000 τ.μ είναι αρχιτεκτονικά εμπνευσμένο από τα παλιά μακεδονίτικα αρχοντικά και διαρθρώνεται σε τρία επίπεδα. Με τη φρουριακή δομή, τα χαγιάτια και τα χρώματα του θυμίζει έντονα εξωτερικά, μοναστήρι του Άθω.

Πλήρως εξοπλισμένο, είναι ένα φανταχτερό και συμμετρικό καστρόσπιτο με ευρύχωρο αίθριο όπου η εσωτερική αυλή του κτηρίου με τα κιόσκια της φιλοξενεί άνοιξη και καλοκαίρι εκδηλώσεις και οινικές γιορτές.

Στο υπόγειο φιλοξενείται η κάβα των βαρελιών και οι θυρίδες παλαίωσης-φύλαξης συλλεκτικών φιαλών. Στο ισόγειο, σε ξεχωριστά τμήματα, βρίσκονται οι χώροι οινοποίησης, εμφιάλωσης και αποθήκευσης ενώ ο επάνω όροφος με την πανέμορφη θέα έως την οροσειρά του Παγγαίου Όρους προσφέρεται για γευσιγνωσίες και κοινωνικές εκδηλώσεις.

Με προτεραιότητα τη μύηση στο καλό κρασί, η Οινοποιία παράγει σπουδαίους οίνους από ιδιόκτητους αμπελώνες έκτασης 250 στρεμμάτων.

Οι 8 ετικέτες –Φεγγίτες, Thyrsus, Σκέρτσο και Δέκα– πιστοποιούν την ποιότητα των κρασιών. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το πολύ ενδιαφέρον κρασί Thyrsus, ένα χαρμάνι Μαλαγουζιάς και Viognier, που φέρει την υπογραφή του φερέλπιδος οινολόγου Αλέξανδρου Τσάλκου, γιου του οινοποιού, Μπάκη Τσάλκου. Αν είστε λάτρεις των ημίξηρων, απολαύστε και το Σκέρτσο σε Λευκό και Ροζέ.

ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑ

Όλοι οι χώροι του οινοποιείου είναι καλαίσθητοι και λειτουργικοί και η ξενάγηση επιβάλλεται.

Ημέρες και ώρες επίσκεψης: Καθημερινά & Σαββατοκύριακο, κατόπιν συνεννόησης

Δίδεται επιλογή πακέτου γευσιγνωσίας

Γλώσσες ξενάγησης: Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά

Μέγιστος αριθμός ατόμων ανά ξενάγηση: 50 άτομα

Υπεύθυνη επικοινωνίας : Σπυριδάκη Οσία

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2521301048 , 6907915234

EMAIL: info@oenogenesis.gr

WEB: www.oenogenesis.gr

ΟΙΝΟΠΑΡΑΓΩΓΟΣ Χ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΓΛΟΥ

Ο οινοπαραγωγός Χρήστος Ευαγγέλογλου, μπορεί να μη διαθέτει μεγάλους αμπελώνες, εντυπωσιακές κτηριακές εγκαταστάσεις, ωστόσο, η αγάπη του για το κρασί, χρόνια τώρα, τον οδήγησαν στη δημιουργία ενός μικρού παραδοσιακού οινοποιείου, στην είσοδο της Αδριανής.

Από τα 8 στρέμματα αμπέλια που διαθέτει, παράγει με πολύ μεράκι, σε περιορισμένες ποσότητες, ένα εξαιρετικό βιολογικό ερυθρό οίνο, κυρίως για ίδια χρήση, αλλά και προς κατανάλωση μεταξύ φίλων, καθώς, πάνω απ’ όλα, είναι το μεράκι που τον οδηγεί στο δρόμο του κρασιού.

Το μεγαλύτερο μέρος των σταφυλιών που παράγουν τα αμπέλια του, ο κύριος Ευαγγέλογλου τα προωθεί απ’ ευθείας στις οινοποιητικές μονάδες της περιοχής. Αυτά δε που ο ίδιος επεξεργάζεται στο οινοποιείο του, τα παλαιώνει σε βαρέλια για αρκετά χρόνια, πριν τα απολαύσει με τους εκλεκτούς φίλους του!

Αξίζει να αναφερθεί ότι στην Αδριανή δραστηριοποιούνται και άλλοι Οινοπαραγωγοί όπως ο Γερολημάτος Στέλιος, ο Γιαννακόπουλος Χαράλαμπος και ο Βασιλειάδης Ευστράτιος.

ΟΙ ΕΛΑΙΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΝΗΣ ΚΑΙ Η ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΕΙΑ

Η Αδριανή, πέρα από τα εκλεκτά κρασιά που παράγει, στην περιοχή ευδοκιμεί και η ελιά. Εκατοντάδες στέμματα φυτεμένα με ελαιόδεντρα συναντά κανείς διασχίζοντας τον δρόμο, από Δράμα προς Αδριανή και από εκεί προς το Νικηφόρο. Η Αδριανή δεν διαθέτει δικό της ελαιοτριβείο και οι παραγωγοί το προϊόν τους το επεξεργάζονται στο ελαιοτριβείο του Δοξάτου.

Πέραν αυτών, αρκετοί κάτοικοι της περιοχή ασχολούνται με την μελισσοκομεία. Ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά, το μέλι που παράγεται στην περιοχή είναι εξαιρετικό. Έχει βελούδινη υφή και πλούσια αρώματα, καθώς η περιοχή είναι πλούσια σε βότανα όπως: μέντα, ρίγανη, αλλά και άλλα αρωματικά φυτά. Όλα μαζί προδίδουν ένα εξαιρετικό χρώμα στο μέλι που παράγουν τόσο η κυρία Σκούρογλου Ιωάννα, μια νεαρή γυναίκα που επέλεξε να κάνει την μελισσοκομεία επάγγελμα και δεν το μετάνιωσε, όσο και οι κύριοι Κοσμίδης Λευτέρης και Χαραλαμπίδης Γιάννης.

ΤΑ ΑΡΧΟΝΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΝΗΣ

Η Αδριανή, λόγω της μικρής απόστασης της από την πρωτεύουσα του Νομού είχε άλλες ευκαιρίες ανάπτυξης στα χρόνια που ακολούθησαν. Πολλές επιχειρήσεις δραστηριοποιήθηκαν με επιτυχία στα γεωγραφικά της όρια, αλλά και οι νέοι επέλεξαν να συντηρήσουν τα σπίτια των γονιών τους και να τα χρησιμοποιήσουν ως μόνιμες κατοικίες. Η Αδριανή είναι ένα όμορφο νοικοκυρεμένο χωριό, στο οποίο συνυπάρχουν νεόδμητα σπίτια και παλιά πανέμορφα αρχοντικά σπίτια, που κουβαλούν μνήμες μια εποχής οικονομικά ανθηρής.

Η αρχοντιά της κωμόπολης, που δεκαετίες πριν κατάφερε να αφήσει το στίγμα της στην πολιτιστικής και οικονομική ανάπτυξη του τόπου μας, είναι αναμφισβήτητη και ποικιλοτρόπως ορατή. Μπορεί να χρόνια να άλλαξαν, η Αδριανή όμως εξακολουθεί να πρωτοπορεί.

ΜΝΗΜΕΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Αξίζουν ιδιαίτερης αναφοράς, τρία από τα πιο σημαντικά αρχοντικά της εποχής εκείνης. Πρόκειται τα αρχοντικά των οικογενειών Φενδούλη, Παπαχρήστου και Τάσιου-Χατζόπουλου.

ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΦΕΝΔΟΥΛΗ

Νοτιοδυτικά του χωριού, πάνω στον Κεντρικό δρόμο με κατεύθυνση την εκκλησία υπάρχει το αρχοντικό της οικογένειας Φενδρούλη. Χτισμένο το 1910 διατηρείται σε καλή κατάσταση, αν και πολλά από τα αντικείμενα του χάθηκαν εξαιτίας μια πυρκαγιάς, αλλά και άλλα φθάρθηκαν με το χρόνο, όπως οι πανέμορφες τοιχογραφίες ηρώων, που ακόμη μπορεί να διακρίνει κανείς σ’ ένα από τα μεγάλα δωμάτια του επάνω ορόφου. Το σπίτι έχει συνολικά οκτώ δωμάτια, μια μεγάλη αυλή μπροστά και πίσω από το σπίτι. Στον πόλεμο του 1940, Βούλγαροι επίταξαν το σπίτι μετατρέποντας το σε Κοινοτικό Κατάστημα. Κατέστρεψαν τα περισσότερα έπιπλα του σπιτιού και μετά την αποχώρησή τους άφησαν ένα σπίτι σχεδόν καταστραμμένο με αποτέλεσμα, να πρέπει οι ιδιοκτήτες του να το επιδιορθώσουν εκ νέου, προκειμένου να το κατοικίσουν. Κατά την επισκευή, όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, αλλοιώθηκε η αρχιτεκτονική του σπιτιού, με τα μοντέρνα κουφώματα και την λαμαρινοσκεπή που προστέθηκε πάνω από την κεντρική είσοδο του δευτέρου ορόφου. Η εγκατάλειψη της οικίας από τους ιδιοκτήτες της είναι σήμερα πλέον ορατή ποικιλοτρόπως.

ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ

Το αρχοντικό του Κωνσταντίνου Παπαχρήστου χτίστηκε το 1860. Από έξω είχε μια φαρδιά και μεγάλη σκάλα που έφτανε στο δεύτερο όροφο. Όλα τα δωμάτια είχαν μεγάλα μακρόστενα παράθυρα. Το σπίτι διέθετε και υπόγειο όπου τοποθετούσαν οι ιδιοκτήτες του τα τρόφιμα τους. Δεξιά και αριστερά του σπιτιού υπήρχε μεγάλος κήπος. Το σπίτι κάηκε από τους Βούλγαρους κατακτητές και από τότε παραμένει έτσι μισογκρεμισμένο να «διηγείται» ότι απέμεινε από την ένδοξη εποχή του.

ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΑΣΙΟΥ-ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ

Το σπίτι της οικογένειας Τάσιου-Χατζόπουλου χτίστηκε επί Ελευθερίου Βενιζέλου το 1888. Αρχικά αγοράστηκε από τον τότε βουλευτή, Τζέγα Γεώργιο και στην πορεία, το 1952, από τον Τάσιου Νικόλαο. Το 1995 η κόρη του, μαζί με το σύζυγό της Χατζόπουλο Χαράλαμπο, προχώρησαν στην αναπαλαίωση του σπιτιού. Το σπίτι είναι τριώροφο, κάτω υπάρχει το υπόγειο, στον πρώτο όροφο υπάρχουν η κουζίνα, τα τρία υπνοδωμάτια και το σαλόνι στο οποίο υπάρχουν οι φωτογραφίες του παλιού ιδιοκτήτη. Στον δεύτερο όροφο έχει δύο υπνοδωμάτια, κουζίνα και σαλόνι. Στο πίσω μέρος του σπιτιού υπάρχει μια μεγάλη εσωτερική αυλή. Στην κύρια είσοδο υπάρχει μια μεγάλη δίφυλλη ξύλινη πόρτα με δύο μεγάλους σιδερένιους κρίκους, οι οποίοι χρησιμοποιούνται ως κουδούνι. Δυστυχώς, παρά την αρχική συντήρησή του, το σπίτι εγκαταλείφτηκε από τους ιδιοκτήτες του και η φθορά του χρόνου άφησε εκ νέου τα σημάδια του πάνω σ’ αυτό το τόσο όμορφο άλλοτε οικοδόμημα.