ΒΟΥΝΟΠΛΑΓΙΑ

Η ΒΟΥΝΟΠΛΑΓΙΑ

Η Βουνοπλαγιά, ανήκει στην εδαφική δικαιοδοσία του Δημοτικού Διαμερίσματος Θόλου, απέχει 11 χιλ. από το Παρανέστι και έχει εγκαταλειφθεί λόγο εκπατρισμού των κατοίκων της.

Η παλαιότερη ονομασία της Βουνοπλαγιάς ήταν Γκόρνοβα ή Κόρνοβον. Μετονομάστηκε με Δ. τη 1-4-1927. Στη Βουνοπλαγιά εγκαταστάθηκαν με την ανταλλαγή των πληθυσμών 15 οικογένειες προσφύγων (54 άτομα). Στις 14/03/1971 ο οικισμός καταργήθηκε.

Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ

Αν και η περιοχή ερήμωσε, μετά την ολοσχερή καταστροφή του χωριού
την περίοδο του Εμφύλιου πολέμου, η αγάπη και το μεράκι ορισμένων ανθρώπων και κυρίως της κ. Ελένης Κατικαρίδου, με καταγωγή από τη Βουνοπλαγιά, αναστηλώθηκε ο Ιερός Ναός, ο οποίος είναι αφιερωμένος στον Άγιο Πολύκαρπο.

Το 2014, πραγματοποιήθηκε, για πρώτη φορά, Θεία Λειτουργία στο Ιερό Ναό του Αγίου Πολυκάρπου, 48 χρόνια μετά την καταστροφή του.  Έκτοτε, μια μερίδα ανθρώπων, που αγαπούν τη Βουνοπλαγιά και θέλουν να κρατήσουν ζωντανές τις μνήμες τους, συναντιούνται στην περιοχή, τιμώντας και τον Άγιο Πολύκαρπο, προστάτη του ερειπωμένου πλέον σήμερα χωριού τους.

Αν και ο Άγιος Πολύκαρπος τιμάται στις 23 Φεβρουαρίου, οι Βουνοπλαγιώτες επιλέγουν να πραγματοποιήσουν
το αντάμωμα τους τον Αύγουστο, καθώς το χειμώνα τα νερά του ποταμού φουσκώνουν και δεν είναι δυνατή η προσπέλασή του, καθώς δεν υπάρχει γέφυρα.

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Πολυκάρπου, διαθέτει έναν χαρακτηριστικό γυναικωνίτη, που δεν τον συναντάμε πλέον στις σύγχρονες εκκλησίες. Είναι ανυψωμένος από το δάπεδο του Ναού περίπου στα 2,5 μέτρα και ομοιάζει με εσωτερικό μπαλκόνι. Έχει ξύλινα σκαλιστά κάγκελα ενώ τα ξύλινα δοκάρια του, απολήγουν σε καμάρες. Ο διάκοσμος του τέμπλου, λευκού χρώματος, είναι λιτός και απέριττος.

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Το 1/τάξιο μικτό Δημοτικό Σχολείο του προσφυγικού συνοικισμού Γκόρνοβας, όπου υπήρχαν 30 παιδιά προς φοίτηση, της πρώην Κοινότητας Καρατζα-Κιόι, ιδρύθηκε με Π.Δ. της 12-3-1925, υπό τον όρο ότι οι πρόσφυγες θα επισκεύαζαν, με ίδια δαπάνη, το εγκαταλελειμμένο από τους τούρκους διδακτήριο.

Το Σχολείο καταργήθηκε με Π.Δ. της 28-9-1932 λόγω έλλειψης ικανού αριθμού μαθητών. Όμως, επανιδρύθηκε το 1936 λόγω αύξησης των μαθητών. Το 1941-1944 ανέστειλε τη λειτουργία του λόγω της Βουλγαρικής κατοχής και το αυτό συνέβη και κατά την περίοδο του Εμφύλιου πολέμου (1947-1951). Το 1969 καταργήθηκε οριστικά, λόγω εκπατρισμού των κατοίκων του συνοικισμού.  Στο Δημοτικό Σχολείο Βουνοπλαγιάς το 1940 φοιτούσαν 29 μαθητές, το 1951 φοιτούσαν 9 μαθητές και το 1961, 18 μαθητές.

Το Δημοτικό Σχολείο στεγαζόταν σ’ ένα παλιό τουρκικό διδακτήριο, το οποίο ήταν ημιδιώροφο, τύπου 1/τάξιου σχολείου και διέθετε στο μεν ισόγειο αίθουσα διδασκαλίας, στον επάνω όροφο κατοικία δασκάλου και γραφείο.

Ενδεικνυόταν η ανέγερση νέου διδακτηρίου όμως, το κόστος του, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Επιθεωρητή Δημοτικών Σχολείων της Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Δράμας, έφτανε τις 170.000 δρχ., χρήματα που δεν μπορούσε να διαθέσει ούτε η Κοινότητα Θόλου, αλλά ούτε και οι κάτοικοι του οικισμού Βουνοπλαγιάς γιατί ήταν πολύ φτωχοί. Το μόνο που μπορούσαν να προσφέρουν ήταν προσωπική εργασία για τη μεταφορά των υλικών. Ωστόσο, οι προσπάθειες ανέγερσης νέου διδακτηρίου σταμάτησαν για έναν διαφορετικό λόγο, πέραν των χρημάτων, γιατί ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος.

Το 1950-1951, το διδακτήριο επισκευάστηκε, (όροφος και μέρος του πατώματος), από την υπηρεσία Ανοικοδόμησης, η οποία διέθεσε για το σκοπό αυτό 5.500.000 δρχ. Σήμερα, το διδακτήριο δεν υπάρχει.