ΣΑΜΑΡΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ, Ο ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΝΗΣ

ΣΑΜΑΡΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ, Ο ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΝΗΣ

Ο Στυλιανός Σαμαράς γεννήθηκε το 1902 στην Κοινότητα Aδριανής του Νομού Δράμας. Γονείς του ήταν ο Κωνσταντίνος Σαμαράς, αγρότης, και η Βασιλική Αραμπατζή, οι οποίοι πέθαναν όταν ο Στυλιανός ήταν ακόμα έφηβος.

O Στυλιανός Σαμαράς διδάχτηκε τα πρώτα του γράμματα στην ιδιαίτερη πατρίδα του και αργότερα σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 1930.

Το 1932 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του ίδιου Πανεπιστημίου. Ακλούθησαν μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία και στη συνέχεια μετέβη στη Ρώμη όπου μαθήτευσε και συνεργάστηκε με τον επιφανή καθηγητή της Παθολογίας Φρουγκόνι, Διευθυντή της Βασιλικής Παθολογικής Κλινικής.

Το 1938 ανακηρύχτηκε υφηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών στην έδρα της Παθολογικής Φυσιολογίας. Το 1940 έγινε Διευθυντής του Στρατιωτικού Νοσοκομείου και σύμβουλος της Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης.

Όταν το 1942 δημιουργήθηκε η Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής στην έδρα της Παθολογικής Ανατομικής και Γενικής Παθολογίας.

Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, προκειμένου να ενισχύσει και να εμπλουτίσει τη νεοσύστατη Ιατρική Σχολή με την απαραίτητη υποδομή, απέστειλε το 1945 τον καθηγητή Στυλιανό Σαμαρά στην Αμερική. Στόχος του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ήταν με την επιστροφή του ο Στυλιανός Σαμαράς να μεταφέρει την εμπειρία και τις γνώσεις του, από την εκεί έρευνά του, στην Ελλάδα.

Το 1947 υπέβαλε αίτηση παραίτησης από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ενημερώνοντας ότι ανέλαβε στην Αμερική επιστημονική θέση. H παραίτησή του έγινε δεκτή διά B. Δ/τος που εκδόθηκε στις 29 Απριλίου 1947 και αυτοδίκαια ίσχυε από το 1945.

Το ίδιο έτος έγινε καθηγητής της Πειραματικής Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο του Kραίητον. Από το 1965 συγκαταλεγόταν μεταξύ των ερευνητών του περίφημου Ιατρικού Κέντρου Ερευνών Άλμπερτ Αϊνστάιν στη Φιλαδέλφεια. Ασχολήθηκε πολλά χρόνια με την έρευνα και γι’ αυτό αναγνωρίστηκε Διεθνώς και εξελέγη τιμητικά μέλος πολλών εταιρειών.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1968 και, επηρεασμένος από το θάνατο της αδελφής του, που συνέβη μία μέρα μετά την επιστροφή του, συνέταξε μία ιδιόγραφη διαθήκη στις 14 Ιουνίου 1968, την οποία αργότερα διόρθωσε και καθαρόγραψε.

Σύμφωνα με αυτήν, άφησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών τα βιβλία του (με περιεχόμενο ιατρικό, φιλολογικό, φυσικοχημικό, βιολογικό και ιστορικό), λόγω της ευγνωμοσύνης που ένιωθε για τους καθηγητές του που τον βοήθησαν στα πρώτα βήματα της επιστημονικής του σταδιοδρομίας.

Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης άφησε την ακίνητη περιουσία του, και συγκεκριμένα ένα ακίνητο που είχε κληρονομήσει από τη χήρα αδελφή του, στην Καβάλα, με σκοπό τη χορήγηση υποτροφιών σε άρρενες διδάκτορες της Ιατρικής.

Στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αδριανή, όρισε να δίδεται το ένα έκτο των ετησίων εισοδημάτων της περιουσίας του για τη συντήρηση και τον πλουτισμό της βιβλιοθήκης της κοινότητας, σε μνήμη της αδελφής του Στέλλας και του συζύγου της Ιωάννη Παπαδόπουλου.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του διέμενε στην Αθήνα. O Στυλιανός Σαμαράς πέθανε στις 26 Δεκεμβρίου 1971 σε ηλικία 69 ετών. H σωρός του ετάφη στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αδριανή, όπως ο ίδιος επιθυμούσε.

Ο Στυλιανός Σαμαράς, γέννημα θρέμμα της Αδριανής, κορυφαίος γιατρός με περγαμηνές ανά τον κόσμο, τιμάται ως ευεργέτης της περιοχής καθώς κληροδότησε το ένα έκτο της περιουσίας του στη Βιβλιοθήκη της Αδριανής, με στόχο τον εμπλουτισμό της προς όφελος των επόμενων γενεών.