ΤΕΙΧΟΣ
Το Τείχος είναι ένας ημιορεινός οικισμός σε υψόμετρο 380 μέτρων. Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του Νομού και απέχει 21 χιλιόμετρα από την πόλη της Δράμας.
-
Αξιολογήσεις 0 Αξιολογήσεις/213 Προβολές0/5
-
Τύπος εμπειρίας Χωριά
-
Επίπεδο Δυσκολίας Επίπεδο 0
-
Κόστος ΔΩΡΕΑΝ
ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ
Το Τείχος είναι ένας ημιορεινός οικισμός σε υψόμετρο 380 μέτρων. Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του Νομού και απέχει 21 χιλιόμετρα από την πόλη της Δράμας. Το Τείχος βρίσκεται 379 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Νικηφόρου. Με την απογραφή του 2011 στο Τείχος βρέθηκαν να κατοικούν 67 άτομα, κατά πλείστον ηλικιωμένοι.
Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Σουρουτζουλέρ. Η μετονομασία του χωριού έγινε την 1-4-1927, όταν εγκαταστάθηκαν 38 οικογένειες προσφύγων (152 άτομα).
Το Τείχος είναι αμφιθεατρικά χτισμένο και ο ήλιος που το λούζει από την ανατολή έως και τη δύση του, συμβάλλει στο να έχει ένα άριστο κλίμα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που ο οικισμός κατά τους καλοκαιρινούς μήνες σφύζει από ζωή.
Πολλοί από τους κατοίκους επιδιόρθωσαν τις πατρικές τους εστίες μετατρέποντας τες σε εξοχικές. Ωστόσο, πολλά από τα παλιά πέτρινα σπίτια του χωριού έχουν εγκαταλειφτεί στη μοίρα τους. Ο χρόνος άφησε πάνω τους τα σημάδια του και σε λίγα χρόνια, αν δεν υπάρξει ανάλογη μέριμνα θα σβηστούν από το χάρτη.
Σε γενικές γραμμές όμως, το Τείχος, είναι ένα όμορφο χωριό. Οι κάτοικοι του το περιποιούνται και σε καμιά περίπτωση ο επισκέπτης δεν έχει την εικόνα εγκαταλειμμένου χωριού.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι οι κάτοικοι σεβάστηκαν την αρχιτεκτονική των κτισμάτων της περιοχής, κατά την αναπαλαίωσή τους και έτσι, η εικόνα που παρουσιάζει το χωριό είναι ένα πάντρεμα της παλιάς τουρκικής αρχιτεκτονικής σε συνδυασμό με επεμβάσεις σύγχρονες, λειτουργικές και αισθητικά όμορφες.
Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ
Στο Τείχος, πάνω στον κεντρικό του δρόμο, είναι χτισμένος ένας μικρός Ναός αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο. Εγκαινιάστηκε επίσημα, στις 31-5-1973 από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Δράμας Διονύσιο.
Το 2006, για τις ανάγκες των πιστών, ανεγέρθη υπό του τέως Δημάρχου Νίκου Καγιάογλου και του τέως προέδρου Βασίλειου Παπαδόπουλου, και μια ωραία, λειτουργική αίθουσα εκδηλώσεων, ακριβώς δίπλα από το Ναό.
Όταν οι Έλληνες πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μετέτρεψαν το τζαμί που υπήρχε στο χωριό, σε Χριστιανικό Ναό. Όμως, με τα χρόνια αυτός άρχισε να παρουσιάζει διάφορα προβλήματα. Έτσι, ο καθένας, από το στέρημά του, συνέβαλε ώστε στη θέση του τζαμιού που κατεδάφισαν, να ανεγερθεί ο υπάρχον μικρός Ναός αφιερωμένος στον αγαπητό Άγιο των Ποντίων, τον Άγιο Γεώργιο. Ο Ναός ανεγέρθη τη δεκαετία του 1940.
ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΕΙΧΟΥΣ
Το 1/τάξιο μικτό Δημοτικό Σχολείο του προσφυγικού συνοικισμού Τείχους, Γκερικλή και Σουρουτζιλέρ ιδρύθηκε με Π.Δ. της 7-7-1925. Το Σχολείο κατά την περίοδο της δεύτερης Βουλγαρικής κατοχής ανέστειλε τη λειτουργία του. Το 1986 καταργήθηκε λόγω μείωσης του αριθμού των μαθητών. Την περίοδο 1939-1940 σ’ αυτό φοιτούσαν 100 παιδιά και το 1981 μόλις 10.
Για την ανέγερση του διδακτηρίου παραχωρήθηκε από το Δημόσιο οικόπεδο πλησίον του συνοικισμού Γύρος, για δε τη διαχείριση ανέγερσης του διδακτηρίου ορίστηκε Διδακτηριακή Επιτροπή από τον οικείο Επιθεωρητή Δημοτικών Σχολείων Δράμας.
Με τη συναίνεση των κατοίκων των συνοικισμών, Τείχους και Υψηλοκάστρου, αποφασίστηκε η ανέγερση ενός κοινού διδακτηρίου, το οποίο θα φιλοξενούσε και τους μαθητές του Γύρους.
Τον Αύγουστο του 1926 έγιναν τα εγκαίνια της θεμελίωσης του διδακτηρίου. Στη Νοτιοδυτική γωνιά των θεμελίων τέθηκε ο θεμέλιος λίθος με μια φιάλη η οποία περιείχε τα ονόματα της Διδακτηριακής Επιτροπής, καθώς και τα ονόματα του Κοινοτικού Συμβουλίου, της τότε Κοινότητας Νουστρατλή, στην οποία υπάγονταν Διοικητικά οι συνοικισμοί.
Το διδακτήριο αποπερατώθηκε τον Αύγουστο του 1927. Για την ανέγερση του διατέθηκαν 227.000 δρχ. (από την Κοινότητα 180.000 δρχ., από το Κράτος 25.000 δρχ. και από τους κατοίκους των τριών συνοικισμών 22.000 δρχ.)
Το Δημοτικό Σχολείο βρίσκεται σε περιοχή γεμάτη πεύκα και διέθετε τους απαραίτητους χώρους για την εύρυθμη λειτουργία του.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης Βουλγαρικής κατοχής υπέστη ορισμένες ζημιές οι οποίες διορθώθηκαν με τοπικούς πόρους και Κρατική αρωγή.
Μετά την κατάργηση του σχολείου, μια αίθουσα του παραχωρήθηκε από το ΥΠ.Ε.Π.Θ. στον Πολιτιστικό Σύλλογο Πυξαριωτών, για την τέλεση Πολιτιστικών εκδηλώσεων και για τις ανάγκες ψηφοφορίας.