image descriprion

ΨΗΛΗ ΡΑΧΗ

ΚΑΤΑΤΑΞΗ:

  • Αξιολογήσεις 0 Αξιολογήσεις/202 Προβολές
    0/5
  • Τύπος εμπειρίας Χωριά
  • Επίπεδο Δυσκολίας Επίπεδο 0
    0/10
  • Κόστος ΔΩΡΕΑΝ
    0/4
Γενικά στοιχεία για το ΨΗΛΗ ΡΑΧΗ

ΥΨΗΛΗ ΡΑΧΗ

Η Κοινότητα της Υψηλής Ράχης συστάθηκε με το Δ. της 1-11-1926 οπότε και έλαβε την ονομασία Υψηλή Ράχη, από Ζαρίτς, που αρχικά ονομαζόταν. Απέχει 26 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του Νομού Δράμας.

Στην Κοινότητα Υψηλής Ράχης ανήκε και ο οικισμός Μικρόλοφος (Γουρεκλέρ, παλιά ονομασία), ο οποίος σήμερα δεν κατοικείται. Η Υψηλή Ράχη σύμφωνα με την απογραφή του 2011 αριθμοί στους 218 κατοίκους. Δυστυχώς ό αριθμός των κατοίκων της Υψηλής Ράχης, χρόνο με το χρόνο, φθίνει και εν έτη 2020 αριθμεί τους 90 περίπου μόνιμους κατοίκους.

Πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών στην Υψηλή Ράχη εγκαταστάθηκαν προσφυγικές οικογένειες οι οποίες προέρχονταν: 1)από τις Σαράντα Εκκλησιές, την Αδριανούπολη και το Φανάρι της Κωνσταντινούπολης της Ανατολικής Θράκης και 2) από το Ορτάκιοϊ της Δυτικής Θράκης, το οποίο κατέχει η Βουλγαρία.

Μετά την ανταλλαγή, στην περιοχή εγκαταστάθηκαν: 1)Πόντιοι, οι οποίοι κατάγονταν από τα χωριά Τεβ Κερίς, Πελέν, Γαραμούχ και Καβάκ της Αμισού και τις πόλεις Αλάτσαμ, Αμισός, Έρπαα, Κάβζα, Κοτύωρα και Πάφρα και 2) Μικρασιάτες, οι οποίοι κατάγονταν από περιοχές της Προύσας και της Νικομήδειας.

Τη δεκαετία δε 1960 οι περισσότεροι κάτοικοι πήραν το δρόμο της προσφυγιάς (Γερμανία, ΗΠΑ, Αυστραλία, Σουηδία κ.ά), λόγω έλλειψης εργασίας, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη γι’ αυτούς και τα παιδιά τους. Πολλοί εξ αυτών δεν επέστρεψαν ποτέ πίσω.

Σήμερα, οι ασχολίες, όσων απέμειναν στο χωριό, είναι η κτηνοτροφία και σε μικρότερο βαθμό η γεωργία, λόγω της μορφολογίας του εδάφους. Είναι ορεινό και χωρίς δυνατότητα εκτενούς άρδευσης.


ΜΝΗΜΕΙΟ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΠΕΣΟΝΤΕΣ 1912-1964

Δύσκολη περίοδος για την Υψηλή Ράχη αποτέλεσε η Βουλγαρική κατοχή 1941-1944 και αργότερα ο Εμφύλιος.

Στη μνήμη όλων αυτών των θυμάτων έχει στηθεί μνημείο στην όμορφη και καλαίσθητα διαμορφωμένη πλατεία του χωριού.


ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΣΤΗ ΦΥΣΗ

Στην Υψηλή Ράχη υπάρχουν δυο τρόποι για να φτάσει κανείς. Ο ένας δρόμος ξεκινά από το Άνω Πυξάρι και οδηγεί στην Υψηλή Ράχη και ο άλλος δρόμος μέσω μια παράκαμψης της Επαρχιακής Οδού, λίγο μετά τη διασταύρωση για τη Μαρμαριά.

Στην είσοδο του χωριού, ως καλωσόρισμα και ευλογία μαζί, ο επισκέπτης συναντά ένα μικρό ξωκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Σάββα, ενώ ο ανηφορικός δρόμος μέχρι την είσοδο στο χωριό, κρύβει πολλές εκπλήξεις.

Αν σας αρέσει να αγναντεύετε τα καταπράσινα ψηλά βουνά, τις ομορφιές της φύσης, η Υψηλή Ράχη προσφέρεται για απόδραση στη φύση. Τα γραφικά πέτρινα σπίτια με τις ανθισμένες αυλές, τα σκιερά πάρκα και τις κρήνες με το δροσερό νερό, είναι η καλύτερη επιλογή για μια απόδραση στη φύση ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.


ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Εντυπωσιακά ορθώνεται στην άκρη του χωριού, μέσα στα αγριόχορτα και με σπασμένα τα τζάμια, το εγκαταλελειμμένο πλέον Δημοτικό Σχολείο της Υψηλής Ράχης, που ανεγέρθη από την τέως βασιλική οικογένεια της Ελλάδος, όπως και τα περισσότερα Σχολεία των χωριών της υπαίθρου.

Το μέγεθος του μαρτυρεί και το πλήθος των παιδιών που φοιτούσαν σ’ αυτό. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι το 1940 στο σχολείο αυτό φοιτούσαν περίπου 300 παιδιά, ενώ σήμερα φοιτούν μόνο δέκα και αυτά μεταφέρονται με αυτοκίνητο στο Σχολείο του Νικηφόρου.

Δυστυχώς το κτήριο έμεινε αναξιοποίητο, βορά στη φθορά του χρόνου. Ωστόσο, παραμένει πανέμορφο μαρτυρώντας άλλες ένδοξες εποχές.

Το 1/τάξιο δημοτικό Σχολείο του συνοικισμού Ζαρίτς της πρώην Κοινότητας Νουστρατλή ιδρύθηκε με ΒΔ της 19-3-1924 καθώς υπήρχαν 54 παιδιά προς φοίτηση. Το 1936 αναβαθμίστηκε σε 3/τάξιο και το 1940 σε 4/τάξιο. Ανέστειλε τη λειτουργία του λόγω της Βουλγαρικής κατοχής την περίοδο 1941-1944. Το 1970 υποβαθμίστηκε σε 3/θέσιο, το 1975 σε 2/θέσιο και το 1983 σε 1/θέσιο. Το 1986 καταργείται λόγω έλλειψης μαθητών. Το 1940 στο σχολείο φοιτούσαν 276 μαθητές, το 1951 φοιτούσαν 130 και το 1981 μόλις 11 μαθητές.

Το διδακτήριο Ψηλής Ράχης στην αρχή στεγαζόταν σε παλιό ανταλλάξιμο διδακτήριο, το οποίο είχε 4 αίθουσες ημιερειπωμένες και στενόχωρες με ατελή φωτισμό. Η ανέγερση του νέου διδακτηρίου άρχισε το έτος 1953 για την οποία επιβλήθηκε στους κατοίκους έρανος επί των καπνών τους, τον οποίο είχε ήδη αρχίσει να εισπράττει η Σχολική Εφορία και για τον οποίο μια μερίδα πολιτών αντιδρούσε εκ συστήματος, λόγω πολιτικών διαφορών. Επίσης, η Κοινότητα διέθεσε 25.000.000 δρχ. και οι κάτοικοι 30.000.000 δρχ.

Το διδακτήριο αποπερατώθηκε το 1954. Μετά την κατάργηση του Σχολείου με απόφαση του ΥΠ.Ε.Π.Θ. παραχωρήθηκε στην Κοινότητα Ψηλής Ράχης, για Κοινωφελείς και Πολιτιστικούς σκοπούς, όμως δεν αξιοποιήθηκε.


Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασης των προσφύγων στην Υψηλή Ράχη, λόγω της έλλειψης Ναού για την τέλεση των θρησκευτικών τους καθηκόντων, ο τότε ιερέας του χωριού τελούσε τις Θείες Λειτουργίες και όλα τα Μυστήρια μέσα στο σπίτι του. Αργότερα, με τη συνδρομή όλων των πιστών, γκρέμισαν το τζαμί που υπήρχε στο χωριό και στη θέση του ανέγειραν τον Ιερό Ναό ο οποίος θεμελιώθηκε το 1967.

Στις 22 Ιονίου 1973, ο Ναός αυτός καθιερώθηκε από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Δράμας Διονύσιο, στη Μνήμη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Είναι ένας πανέμορφος Ναός, ιδιαίτερα προσεγμένος από τον Ιερέα και τους κατοίκους, γεγονός που μαρτυρά την βαθειά τους πίστη. Ο Ναό πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου και την ημέρα αυτή κατακλύζεται από πιστούς απ’ όλη την ευρύτερη περιοχή.


Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ

Η αρχιτεκτονική των σπιτιών της Υψηλής Ράχης, δεν διαφέρει απ’ αυτήν των σπιτιών όλης της υπαίθρου του Δήμου Παρανεστίου. Σπίτια πετρόχτιστα, διώροφα στην πλειοψηφία τους, με μεγάλες αυλές οι οποίες περικλείονται από υψηλούς πέτρινους φράκτες.

Στην πλειοψηφία τους τα σπίτια είναι καλοδιατηρημένα, ενώ ελάχιστα είναι τα νεόδμητα. Οι κάτοικοι κράτησαν την αρχιτεκτονική των σπιτιών όπως την κληρονόμησαν από τους Τούρκους, όταν αυτοί εγκατέλειψαν τα σπίτια τους, με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1922.